Cassol PitiéDe productie van regisseur Alain Platel en componist Fabrizio Cassol, die samen tekenden voor het prachtige vsprs (2006), is gebaseerd op de Mattheuspassie. Dit meesterwerk van Bach zet het lijdensverhaal van Christus om in sublieme muziek. Het is muziek waar je eigenlijk niet kan of mag aan raken.
 
Cassol ‘bewerkt’ niet zomaar Bach, hij schrijft een nieuw verhaal. pitié! volgt niet slaafs de evangelist Mattheus, noch de poëtische bewerking van Bach’s eigen librettist. Cassol focust op de pijn van een moeder (een onbestaande rol in de originele Mattheuspassie),  in relatie tot het onvermijdelijk offer van haar nageslacht, waarbij de rol van Christus hier wordt vertaald naar twee zusterzielen met een gemeenschappelijk lot.  Deze keuze geeft zin en richting aan de compositie.
 
Van hieruit komt Cassol bij een bezetting van drie zangers: een sopraan voor de moeder en voor de kinderen twee stemmen die dicht bij elkaar liggen (alto/mezzo en contratenor). Het orkest heeft het trio Aka Moon als basis, aangevuld met kleurrijke en nomadische persoonlijkheden, zoals daar zijn Magic Malik (dwarsfluit en zang), Tcha Limberger (viool), Philippe Thuriot of Krassimir Sterev (accordeon) e.a.
 
Erbarme dich is één van de meest bekende aria’s uit de Mattheuspassie, muzikaal en inhoudelijk één van de vertrekpunten voor pitié!. Reikt ons medevoelend vermogen verder dan medelijden? Compassie, het is een besmet woord en het wordt vaak geassocieerd met iets neerbuigends. Is het echter niet iets waarnaar we soms hevig hunkeren wanneer we het leven en de dood té groot vinden?
 
Maar de Mattheuspassie gaat vooral over het ultieme offer dat men kan brengen: zichzelf. Het lijkt belachelijk hier en nu de vraag te stellen voor wie of wat men bereid zou zijn het eigen leven op te offeren. Toch is het een vraag die Platel wil voorleggen aan de groep dansers waarmee hij de ‘bastaarddans’ waar hij een patent op heeft, verder wil uitwerken. Een dansvorm die, voortbouwend op de ervaring van vsprs, zoekt naar de fysieke vertaling van té grote gevoelens en streeft naar iets wat het individuele overstijgt.